Contact

De Wet kwaliteit, klachten en geschillen zorg (Wkkgz) is een Nederlandse wet die op 1 januari 2016 in werking is getreden. Deze wet regelt de kwaliteit van zorgverlening in de gezondheidszorg en heeft tot doel de positie van de patiënt te versterken en de kwaliteit van zorg te verbeteren. De Wkkgz bevat diverse bepalingen met betrekking tot:

• Kwaliteit van zorg: Zorgaanbieders moeten voldoen aan bepaalde kwaliteitseisen en zijn verplicht om de kwaliteit van zorg te bewaken en te verbeteren.
• Klachtenregeling: Er is een verplichting voor zorgaanbieders om een klachtenregeling te hebben en klachten van patiënten serieus te nemen en op te lossen.
• Geschilleninstantie: Er is een onafhankelijke geschilleninstantie waar patiënten terechtkunnen als hun klacht niet naar tevredenheid is afgehandeld. Deze geschilleninstantie kan een bindende uitspraak doen.
• Meldplicht calamiteiten en geweld: Zorgaanbieders zijn verplicht om calamiteiten en geweldsincidenten te melden bij de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ).
• Openheid en aansprakelijkheid: Zorgaanbieders zijn verplicht om openheid te betrachten bij incidenten en fouten in de zorg en om aansprakelijkheid te erkennen.

De Wkkgz heeft tot doel de rechten van patiënten te beschermen en de zorg veiliger en transparanter te maken. Zowel zorgverleners als zorginstellingen dienen zich aan deze wet te houden en ervoor te zorgen dat ze voldoen aan de gestelde eisen en verplichtingen.

De Wet toetreding zorgaanbieders (Wtza) is een Nederlandse wet die op 1 juli 2021 in werking is getreden. Deze wet heeft betrekking op zorgaanbieders, waaronder ook zelfstandige zorgprofessionals (zzp’ers) in de zorgsector.

De Wtza is bedoeld om de kwaliteit en veiligheid van zorg te waarborgen en geldt voor alle zorgaanbieders die zorg leveren waarop de Wet kwaliteit, klachten en geschillen zorg (Wkkgz) van toepassing is. Dit omvat dus ook zzp’ers die in de zorg werken.

Enkele belangrijke aspecten van de Wtza met betrekking tot zzp’ers in de zorg zijn:

• Registratieplicht: Zorgaanbieders, inclusief zzp’ers, moeten zich registreren in het Register van de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) voordat ze zorg mogen verlenen. Deze registratie is bedoeld om toezicht op de kwaliteit van zorg mogelijk te maken.
• Normen voor goede zorg: De Wtza stelt eisen aan de kwaliteit van zorg die zorgaanbieders, waaronder zzp’ers, moeten naleven. Hierbij wordt onder andere gekeken naar veiligheid, professionaliteit, en clië
• Toezicht en handhaving: De Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) houdt toezicht op de naleving van de Wtza en kan handhavingsmaatregelen nemen als de regels niet worden nageleefd.
• Meldplicht calamiteiten en geweld: Zorgaanbieders, waaronder zzp’ers, zijn verplicht om calamiteiten en geweldsincidenten te melden aan de IGJ.

De Wtza is bedoeld om de kwaliteit van zorg te waarborgen en ervoor te zorgen dat zorgaanbieders, inclusief zzp’ers, voldoen aan bepaalde normen en verplichtingen. Zorgprofessionals die als zzp’er werken in de zorg moeten zich bewust zijn van de regels en vereisten die door de Wtza worden gesteld en zich daaraan houden om aan de wet te voldoen.

Het belangrijkste verschil tussen een zelfstandige en een schijnzelfstandige ligt in de aard van hun arbeidsrelatie en de manier waarop ze worden behandeld door de Belastingdienst en andere instanties. Hier zijn de kernpunten van het verschil:

• Zelfstandige:
  • Een zelfstandige (zzp’er) is een persoon die als ondernemer werkt en doorgaans meerdere opdrachtgevers heeft.
  • Hij of zij heeft controle over het eigen werk, de tarieven, werktijden, en de manier waarop het werk wordt uitgevoerd.
  • De zelfstandige draagt zelf de verantwoordelijkheid voor belastingen, premies, en sociale verzekeringen.
• Schijnzelfstandige:
  • Een schijnzelfstandige is iemand die wordt behandeld als een zelfstandige, maar in de praktijk meer lijkt op een werknemer.
  • De schijnzelfstandige heeft meestal slechts één opdrachtgever, werkt op regelmatige basis voor die opdrachtgever, en is sterk afhankelijk van die opdrachtgever.
  • De opdrachtgever bepaalt vaak de werktijden, de locatie en de manier waarop het werk wordt uitgevoerd.
  • De schijnzelfstandige ontvangt doorgaans geen ondernemersvoordelen, zoals fiscale aftrekposten, en heeft geen eigen ondernemingsrisico.

Het verschil tussen een zelfstandige en een schijnzelfstandige is belangrijk vanuit fiscaal en juridisch oogpunt. Als iemand als schijnzelfstandige wordt aangemerkt terwijl hij of zij in de praktijk als werknemer werkt, kunnen er problemen ontstaan met betrekking tot belastingen, sociale premies en arbeidsrechtelijke bescherming. Daarom is het voor zowel opdrachtgevers als zzp’ers belangrijk om de aard van hun arbeidsrelatie te begrijpen en ervoor te zorgen dat deze in overeenstemming is met de geldende wet- en regelgeving.